Pozycja Unii Europejskiej jako globalnej potęgi gospodarczej jest pod ogromną presją – i to nie tylko od początku wojny na Ukrainie i towarzyszących jej pytań o zależność od zasobów i łańcuchy dostaw. W ostatnich latach inne kraje rozwinęły się znacznie lepiej. UE może jednak nadal podejmować środki zaradcze, a główną rolę odgrywa tu wciąż niekompletny rynek wewnętrzny.
Na podstawie niektórych wskaźników można szczególnie dobrze odczytać, jak dobrze lub źle radzi sobie dana gospodarka i jak interesująca jest dla międzynarodowych inwestorów. Należą do nich niezawodność struktur państwowych, sprawna infrastruktura, dostępna wiedza – kluczowy kapitał ludzki – dostęp do zasobów naturalnych i finansowych, a także struktury kosztów i atrakcyjność rynku.
Jeśli porówna się te wskaźniki dla Stanów Zjednoczonych, Chin i UE, szybko staje się jasne, że konkurencyjność Unii Europejskiej nie jest najlepsza. Tylko kilka państw członkowskich może pochwalić się jakością lokalizacji podobną do tej w USA, a inne regiony UE pozostają daleko w tyle. Można to stwierdzić na podstawie indeksu lokalizacji IW, który na podstawie 61 wskaźników ocenia 45 krajów uprzemysłowionych i wschodzących pod względem jakości ich lokalizacji przemysłowych. Jest on regularnie opracowywany przez IW Consult, obecnie dostępne są dane za rok 2019 i tylko jeden kraj UE znalazł się na podium zwycięzców (wykres):
Po Szwajcarii i USA Holandia jest najlepiej ocenianym krajem w Unii Europejskiej, zajmując trzecie miejsce w Indeksie Lokalizacji IW z ponad 131 punktami w indeksie.
Źródło: iwd – Der Informationsdienst des Instituts der deutschen Wirtschaft
Strona www: www.iwd.com
